Gisteravond sprak in onze Wageningse serie Professionele Gesprekken over transitie de socioloog prof. Jan Douwe van der Ploeg. Aan de hand van een gevalsbeschrijving van weidevogelbeheer in Friesland legde hij uit hoe hij tegen de grote structurele veranderingen aankijkt. Met de grutto als metafoor. Niet echt te managen, maar je kunt in de praktijk wel verstandige dingen doen, zo concludeerden we. Zoals mensen van diverse pluimage bij elkaar brengen die elkaar wat te vertellen hebben. En vooral ook proberen te begrijpen wat voor kleine aanhaakpunten er al in de bedrijfs- (of regio) processen zijn die je kunt versterken, bijvoorbeeld in experimenteerruimte, een beschermde niche. Want innovatie is geen rechtlijnige gang van zaken, het is trial and error. JD was dan ook kritisch op de Nederlandse kwaal de toekomst trachten in kaart te brengen en witte vlekken in te vullen. So much voor de backcasters en scenariodenkers.Economen en sociologen zijn het nog al eens met elkaar oneens, maar in dit geval lopen onze meningen aardig met elkaar op. Ook bedrijfseconomen en bedrijfskundigen zoeken vaak naar aangrijpingspunten in al bestaande waarde-creatieprocessen om tot verandering te komen. Er zijn maar heel weinig bedrijven die er zoals Nokia in slagen de pulp te vervangen door het mobieltje. En we waren het ook nog eens over het belang van het 'regime', de institutionele omgeving. Waarvan morgen een mooi voorbeeld. Kortom een avond van harmonie en inspiratie, hoewel een discussie of debat natuurlijk ook leuk kan zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten