Op de Nederlandse bevrijdingsdag, 5 mei, stemde het Europese parlement voor een verbod op de handel in zeehondenproducten. Dat deden ze vooral om hun eigen huid te redden, zo vlak voor de verkiezingen - zo fulmineerde The Economist vorige week in een editorial.Dat verbod is weinig nuttig voor de populatie zeehonden want daarvoor is het alleen maar goed dat er een economisch belang is bij het instandhouden van de populatie. En het World Wildlife Fund heeft al vier jaar geleden een rapport gemaakt waarin dierenartsen stelden dat de huidige jachtmethoden door professionals door de beugel kunnen.
.
Dat ik het nuttig vind naar dit stuk te verwijzen, komt niet alleen door deze economische redenering maar vooral omdat het gezaghebbende blad een vergelijking maakt met de Europese veestapel. Als het Parlement echt iets aan dierenwelzijn had willen doen, hadden ze daar moeten kijken. Elke dag worden er 1 miljoen schapen, varkens en rundvee geslacht. Waarbij je -ik citeer- weinig aan welzijn kunt doen als er 5 varkens per minuut gedood moeten worden. Dat weten we dan ook weer.
Het gezaghebbende blad wijst ook nog op een lobby groep Compassion in World Farming die stelt dat de helft van de Franse schapen die geslacht wordt nog bij bewust zijn is vanwege een religieus-slachten-gat in de wetgeving. Een voorstel in het EP om dat gat te dichten werd echter in dezelfde week afgestemd.
Zo weet je weer even hoe de Britse pers het besluitvormend deel van de natie informeert. Overigens moeten de Commissie en de Raad nog akkoord gaan. En gewoon gaan stemmen, begin juni voor het Europees Parlement. Misschien moet je nog even kijken op wie........
The Economist 16 mei: Political Animals
Geen opmerkingen:
Een reactie posten