zondag 13 december 2009

De economie van Boer zoekt vrouw

Voor wie nog moet wennen aan een zondagavond zonder Boer zoekt vrouw.
Een aspect van het succesvolle programma is nog onbelicht gebleven: waarom is het voor boeren zo lastig er een te vinden? Psychologen en sociologen zullen daar wel hun eigen verklaring voor hebben (introvertere types worden meer dan gemiddeld boer en introvertheid helpt niet?, de status van het vak is niet hoog?), maar er zijn bovenal hele goede economische verklaringen waarom boeren harder moeten zoeken naar een vrouw dan anderen.
Eerder las ik er Franse papers over, en de Wereldbank heeft er in zijn World Development Report van dit jaar een heel kader aan gewijd met mooie cijfers van Duitsland. Het aantal vrouwen per 100 mannen is nergens zo laag als in de plattelandsgebieden van de voormalige DDR. In de categorie 18 - 30 jaar soms maar 75 per 100. Er zijn twee economische redenen voor het feit dat jonge vrouwen en masse naar plaatsen als Munchen zijn getrokken. Allereerst doen vrouwen het beter in het onderwijs en de beste onderwijsinstellingen staan in de steden in het Westen (en Berlijn). Daar blijven ze hangen.

Want vervolgens is een omgekeerde trek van vrouwen niet aantrekkelijk omdat de werkgelegenheid op het platteland voor een groot deel bestaat uit typische mannenberoepen in de landbouw, de (mijn)bouw en de industrie. Waarin zelfs in de ex-DDR voor vrouwen minder plaats is (en onderschat niet het aantal relaties dat ontstaat op en rond de werkplek).
Kortom de schaarste van vrouwen in de buurt van boeren is economisch verklaarbaar. Mooi dat moderne ict en tv deze schaarste enigzins helpen oplossen.
Zie: Worldbank - World Development Report 2009; box 8.2

Geen opmerkingen: