zondag 27 december 2009

Kerstbladeren

De NRC had in zijn kersteditie een paar fraaie afbeeldingen uit de serie Misfits van de kunstenaar Thibaut Burgman. Zoals deze. Meer op zijn website.
Nog meer kerstbladeren: in de laatste editie van EuroChoices schreef David Hughes een mooi overzicht van marketingtrends en geeft een paar handige schema's. NRC's kersteditie doet er nog een onderscheid bij: zorgkoken en showkoken. Vrouw en Man. Door de week en in het weekend. Vroeger at je door de week draadjesvlees en in het weekend biefstuk omdat het duur was, nu eet je door de week biefstuk omdat het snel klaar is en in het weekend draadjesvlees uit het Vechtdal met een Jonny Boer recept.
Dezelfde EuroChoices bevat ook een artikel van Monika Hartmann et al over de marketing van groente en fruit richting kinderen. Die blijft achter bij de marketing van snacks en andere voedingmiddelen. De auteurs trekken vier conclusies: marketing naar kinderen werkt, breng een betere boodschap (aan gezondheid hebben kinderen weinig boodschap, doe als de snoepfabrikanten: benadruk sociale en persoonlijke behoeften), gebruik meerdere communicatiekanalen en richt je niet alleen op het individu maar verander ook de omgevingsfactoren (zoals beschikbaraheid van fruit op school).
Die vergelijking met snoep, maar ook andere voedingsmiddelen, deed me realiseren dat de mate van industrialisatie van een product de marketing heeft beinvloed. Levensmiddelen die soms al meer dan een eeuw geleden via de fabriek werden gemaakt kregen te maken met reclame om nabestellingen van kruideniers te bevorderen. Dat groeide uit tot de reclame industrie. Groente en fruit bleven veelal lokaal geproduceerd en via anonieme veilingen afgezet. Reclame werd daar op z'n best generieke reclame en die kwam onder druk toen er toch concurrentie tussen veilingen en bedrijven ontstond.
Vaak wordt beweerd dat groente en fruit ook minder goed te differentieren zijn (ook in dit artikel), maar dat is m.i. mogelijk een minder doorslaggevende factor dan die industrialisatie met zijn eigen merken. Koopman's bloem of Shell benzine lijken me intrensiek ook lastig te differentieren van de concurrentie.
Rijst
Verder heeft de kersteditie van The Economist een mooi verhaal over de Japanse rijstteelt en de culturele waarde ervan. Beinvloedt meninge WTO onderhandeling, en het artikel geeft een aardige indruk van de achtergrond. Ook wijnliefhebbers komen aan hun trekken inzake de historie van Claret, wat wij Bordeaux noemen.
Verder herinnert het blad ons nog eens aan het feit dat het woord company echt uit het Latijn komt, van cum pane, wat staat voor "samen brood breken", dus maatschappelijk ondernemen is misschien wel passend.
Ook liefhebbers van stadslandbouw kunnen in het blad terecht, een grote rapportage over Detroit, dat in een snel tempo leegloopt. Wijken komen leeg te staan, en een aantal achterblijvers begint er met subsistence landbouw (tuinbouw dus), tenslotte was dit 100 jaar geleden goede prairiegrond. Vooruitgang is soms moeilijk te meten.
Uit: Eurochoics 2009-3
David Hughes: European Food Marketing: understanding consumer wants- the starting point in adding value to basic food products
Monika Hartmann & Geze Maschkowski: Increasing children's fruit and vegetable consumption: lessons from advertising.
The Economist: You are what you eat - rice in Japan, 19.12.2009

1 opmerking:

Peter Jens zei

Hoi Krijn, inderdaad genoten van deze dubbele editie van the Economist. Detroit, rijst, claret... aanrader!