Genie

Knollen en citroenen (op Cyprus)

Een paar weken geleden hoorde ik op de radio dat er een fors oplopende discussie is (of was) over de vergoedingen die boeren ontvangen voor leidingen die onder of boven hun land lopen (of bij de aanleg ervan). In het verre verleden werd daar vaak vrij goed voor betaald (in de jaren 80 heb ik er wel eens aan gerekend), en de verklaring daarvoor ligt in de transactiekosten: de betrokken (energie)maatschappijen wilden geen gezeur en betaalden dus de geschatte schade bij de beste boeren op de beste grond met een plus. Met voor iedereen hetzelfde bedrag. Want afhandeling van klachten of individuele afspraken maken is duur. Daar kwamen alle boeren goed mee weg, en sommigen erg goed. Maar ja, toen waren die nutsbedrijven nog veelal monopolisten die dat wel konden doorberekenen.
Het radiobericht schoot me te binnen (zo werkt associatie) toen een lezer van deze blog mij naar aanleiding van een post met een vrij willekeurig plaatje van een Kwattaposter uit WO I, een mailtje stuurde dat het hem herinnerde aan zijn diensttijd waarvan hij ook nog wat bij Wageningen had doorgebracht. We praten over de jaren zestig. Dat was een Genie-eenheid, waarvoor nu een website bestaat met fraaie oude foto's.
De associatie loopt via het feit dat ik ook ooit bij de Genie mijn diensttijd vervulde. Waarbij we in Duitsland oefenden met de cavalerie: de Genie bouwde een brug (zelf deed ik de food-kant), en dan mochten die tanks er even overheen om te laten zien dat het werkte, en dan werd het weer afgebroken. Vooral bij de slechte aardappelprijzen in 1977 (ik was 76/5) hadden boeren graag dat die tanks even draaiden door een aardappelveld. Want daarna werd de schade bepaald en daar deden de NATO-boys ook niet moeilijk over. Dat wisten die boeren natuurlijk. En het verhaal ging dat er ook wel eens een schuurtje plat ging door wat ruim te draaien, als tegenprestatie om in het hooi te slapen. Maar daar was ik niet bij - en het leger kenmerkte zich door sterke verhalen.

De luistertip kan niet anders zijn dan Rijk de Gooyer met zijn Brief uit La Courtine