Grachtengordel gardening

Resterend detail
suikerplantage
Marienburg, SU

Donderdagavond was ik te gast in het Amsterdamse museum Geelvinck. Een jong museum (1991) dat de historie van een oud grachtenpand laat zien, en daarmee verbonden is met buitenplaatsen zoals Kasteel Groeneveld (zie de blog van gisteren).
Die relatie cultiveren ze ook want, wat ik niet wist maar de gastheer vertelde, is dat een van de kenmerken van de grachtengordel de grote hoeveelheid groen is. Die zie je niet (alleen vanuit de lucht) want die ligt in de huizenblokken tussen de grachten - de grachten zijn vrij ver van elkaar aangelegd. Het zijn fraaie, diepe prive-tuinen waarvoor sinds de aanleg al publieke regelgeving via bestemmingsplannen geldt: het moet groen zijn, en mag niet bebouwd worden met woninkjes voor dienstbodes, tuinhuizen etc. Museum Geelvinck beschikt over een ingang op de Herengracht en op de Keizersgracht met daartussen een fraaie tuin.
In het museum is er momenteel een mooie tentoonstelling in het kader van 150 jaar (zo je wilt 140 jaar) afschaffing van de slavernij. De tentoonstelling gaat vooral over de koloniale producten en hoe dat .o.a. in gevelstenen in Amsterdam terug te vinden is, waaronder een mooie steen Sernaemse koffie (bruikleen van DE uit Joure). Veel aandacht natuurlijk ook voor suiker en voor wat ooit een van de grootste suikerplantages ter wereld was: Marienburg in Suriname. Ik was er toevallig eerder dit jaar.
Gaat dat zien, het is altijd weer een genoegen aan de Amsterdamse grachten te zijn. Ik was er overigen voor een avond over stadslandbouw - waarover morgen meer.