donderdag 5 november 2015

de mechanisatie-keten verandert

Met de landbouw verandert ook de mechanisatieketen. Ik las onlangs een interview met Gerrit van der Scheer, de CEO van het beursgenoteerde Royal Reesink, een 230 jaar oude importeur en distributeur van machines voor de bouw en de landbouw. Het stond in het onvolprezen oogstnummer van De Boerderij (6 oktober).
Door een overname (van Agrometius) zitten ze nu ook in de precisielandbouw en big data. Op basis van Trimble kunnen ze nu beter data uitwisselen tussen de diverse machines en weersverwachtingen. Vooral toepassingen in o.a. Kazachstan zitten hier op te wachten.
Interessant is nu of de keten anders wordt: gaan boeren direct bij de fabriek bestellen en daar hun tractor ophalen en verdwijnt de importeur en de dealer. Of verdwijnt alleen de dealer? Of juist de importeur?
Van der Scheer ziet de rol van zijn eigen Royal Reesink niet verdwijnen: machinefabrikanten denken in aantallen en ontwerpen. Die produceert en blijft dus de handel nodig hebben, denkt of hoopt Royal Reesink. En de dealer blijft ook, want de boer is gewend dat die op 20 km afstand zit. Maar die is er straks alleen nog voor de lekke band en de kapotte hydrauliekslang. De machines zelf worden te complex voor die bedrijven die er maar een paar per jaar van verkopen, dus daar is de importeur / distributeur goed voor.
In de bouw en het grondverzet is de dealer al veel verder uitgeschakeld. Daar verkoopt RR 4500 vorkheftrucks per jaar in Nederland, Belgie en Duitsland. En heeft daar 350 monteurs op lopen. In de landbouw zou het niet zo'n vaart lopen omdat het volume van machines er veel kleiner is. En er is een veel grotere seizoenspiek, die grotere bedrijven veel minder goed aan zouden kunnen dan de kleinere dealers. Die grote moeten het blijkbaar hebben van inplannen en organiseren en de piek vraagt om improvisatie, overwerk etc. Van der Scheer geeft het voorbeeld van de melkveehouderij waar de mestinjectie veelal door een specialist gebeurt, en de grasoogst niet. De eerste is minder weersafhankelijk dan de tweede (die ook groter effect heeft op het kernproces melkwinning, denk ik dan).
Nog een tendens: de gebruiker wordt steeds minder vaak de eigenaar. Financiering gebeurt via operational lease. In het grondverzet groeit het onderdeel Huur&Stuur. Wie een extra machine nodig heeft krijgt hem geleverd, met chauffeur.
Kortom, een mooi college institutionele economie / ketenorganisatie uit de praktijk.

Geen opmerkingen: